Diagnoza Integracji Sensorycznej

Dla kogo jest diagnoza i terapia Integracji Sensorycznej?

Jeśli niepokoi Cię, że Twoje dziecko:

• jest nadruchliwe, nie może usiedzieć, ustać w jednym miejscu lub wręcz przeciwnie masz wrażenie że jest mało aktywne, pasywne, niepewne podczas poruszania się, sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
• trudno się koncentruje a łatwo rozprasza,
• jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża, bywa uparte, negatywistyczne,
• wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie, ma problemy z samodzielnym myciem się, ubieraniem, zwłaszcza zapinaniem guzików i sznurowaniem butów,
• ma kłopoty z różnymi czynnościami wymagającymi dobrej sprawności manualnej: z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kopiowaniem szlaczków, lepieniem z plasteliny,
• bywa niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem
• ma trudności z samodzielnym piciem, żuciem i przełykaniem pokarmów,
• źle toleruje rozmaite czynności pielęgnacyjne i higieniczne, takie jak: obcinanie włosów, paznokci, mycie twarzy, zębów, smarowanie kremem, czesanie, czyszczenie nosa, uszu itp ma słabą równowagę: potyka się i upada częściej niż rówieśnicy, prawie zawsze ma jakiś siniak czy zadrapanie, wchodząc/schodząc po schodach częściej niż inne dzieci trzyma się poręczy, niepewnie stawia nogi,
• w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu ,
• podczas dłuższego siedzenia np.. przy lekcjach ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, pokłada się na stoliku itp.
• w porównaniu do innych dzieci czy wymogów sytuacji porusza się zbyt szybko lub za wolno,
• nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, pływanie,
• nieumyślnie wchodzi lub wpada na meble, ściany, inne dzieci,
• niewłaściwie trzyma różne przedmioty codziennego użytku, np. nożyczki, sztućce czy przybory do pisania,
• unika dziecięcego baraszkowania z rodzicami lub rodzeństwem,
• przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłoża, np. wejść na wysokie schody, na drabinkę, usiąść na wysokim stołku,
• często myli stronę prawą i lewą, w obrębie własnego ciała oraz w otaczającej przestrzeni, podczas gier zespołowych zdarza się, że biegnie w innym kierunku niż jego drużyna, w inną stronę niż piłka, którą ma złapać, jest zdezorientowane, ma słabe wyczucie odległości
• nie ma dominacji jednej ręki,
• ma trudności z czytaniem i pisaniem, częściej niż inne dzieci w jego wieku myli, odwraca znaki graficzne, ma trudności w przepisywaniu, przerysowywaniu z tablicy,
• nie lubi karuzeli, huśtawki, lub przeciwnie – uwielbia to.

Jeśli u Twojego dziecka zauważasz powyższe objawy być może potrzebna jest diagnoza i ewentualnie terapia Integracji Sensorycznej.

Diagnoza Integracji Sensorycznej składa się z:

• wywiadu z rodzicami dziecka,
• wypełnienia Kwestionariusza Sensomotorycznego przez rodziców (ewentualnie Kwestionariusza Wrażliwości Dotykowej),
• Obserwacji Klinicznej dziecka,
• badania testowego Południowokalifornijskimi Testami Integracji Sensorycznej (dzieci od 4 r.ż. i podejmujących współpracę podczas badania testowego),
• obserwacji zachowania dziecka podczas badania oraz ewentualnie obserwacji swobodnej zabawy dziecka i reakcji dziecka na stymulację sensoryczną.

Całkowite badanie to zazwyczaj 3 spotkania (60 min.). Celem diagnozy jest ocena funkcjonowania dziecka pod kątem przetwarzania wrażeń (przedsionkowych i proprioceptywnych oraz wrażeń dotykowych). Po dokładnej analizie zebranego materiału badawczego terapeuta Integracji Sensorycznej dokonuje pisemnej diagnozy – podsumowania wyników badania (na prośbę rodzica) i proponuje odpowiednie formy pomocy. Terapeuci w naszym gabinecie podpowiadają, jak wprowadzić efektywne zmiany odpowiadające trudnościom dziecka w skuteczny i przyjemny dla dzieci sposób.